Verontwaardiging is wat ik voel en wat ik spreek. Waarom? Het woord zegt het zelf, zoals meestal. Want weet je nog, ‘in het begin was het woord en het woord was bij God en het woord was God.’ Betekent voor mij: als je woorden kan voelen, ligt het leven erin besloten.
Verontwaardiging dus.
Omdat ‘ze’, zij die wij ooit hebben vertrouwd, die wij ooit onze stem hebben gegeven, zij die zich daar bevinden van waaruit ze verregaand over leven en dood menen te mogen beslissen, omdat zij, het door ons betaalde personeel van de uitgeholde democratie, zij die eigenlijk ten dienste van het volk zouden moeten staan… omdat zij… onze samenleving en ons samenleven ont-waarden. Ze nemen de waarde weg van wat ons het meest waardevol is. Dan rest ons enkel ver-ont-waardiging.
Ze ontwaarden het mens-zijn.
In ruil voor autonomie, verbinding en vrijheid, installeren ze dwang, afstandelijkheid en een leven volgens ontmenselijkte en ongegronde regels.
Ze ontwaarden de menselijke natuur.
In ruil voor het waarderen en versterken van lichaam, geest en ziel, installeren ze verzwakking en afhankelijkheid van farmacie en chemie en maken ze zuivere materie tot god. De mens als doelloze machine zonder eigen waarde of kracht.
Ze ontwaarden de waarheid.
In ruil voor wetenschap, waarachtig onderzoek en these-antithese-synthese, installeren ze censuur, leugens en grootschalig gestuurde manipulatie die als waarheid wordt verkocht en gegeten.
Ze ontwaarden de democratie.
In ruil voor parlementair debat, openbaarheid van bestuur en dienstbaarheid, installeren ze verregaande concentratie van macht, ondoorzichtige agenda’s en eindeloos verstrengelde persoonlijke belangen.
Uiteraard is dit alles niet nieuw... maar nu staan ‘ze’ op het gaspedaal. En overschrijden ze een grens. Door te raken aan onze kinderen, ontwaarden ze met name het leven zelf.
Ze ontwaarden het opgroeien in een vrije, zorgeloze, warme samen-leving en installeren een 'nieuw normaal’ van opgroeien met angsten en verboden op het meest menselijke dat het leven is.
Angst voor ziekte, angst voor het lichaam, angst voor nabijheid, angst om te besmetten, angst voor oordeel en straf, angst voor de toekomst, angst voor het leven.
Verbod op samenzijn, verbod op plezier maken, verbod op vrij zijn, op autonomie, eigen keuzes maken, eerlijk voor je mening uitkomen, een eigen mening nog maar durven vormen, verbod op integriteit over eigen lichaam en geest. Spuit ze vol. En zet ze tegen elkaar op.
Macht doet wat met een mens.
Het ont-menselijkt.
Daarom, aan al wie waarde hecht aan het leven:
Sta jezelf toe ver-ontwaardigd te zijn!
Enkel zo kunnen we het leven en de mens her-waarderen.
En dankjewel, voor je moed.